Natuur, rust en niks moeten =

Vakantie in Ouren!!!!

boven aanzicht Ouren

Het is voor mij niet meer vanzelfsprekend om zomaar even op vakantie te gaan....
Ik kan niet veel meer ondernemen, dus van alles bezichtigen en allerlei uitstapjes zitten er niet in tijdens een vakantie....
En de vakantie moet ook lang genoeg zijn om de eerste paar dagen bij te kunnen komen van de reis...

Onze vakantie is voor de meesten, vermoed ik, dan ook ongelofelijk saai, maar wij zijn al helemaal gelukkig dàt we nog op vakantie kunnen....


Al zolang wij samen zijn, en dat is alweer ruim 36 jaar, gaan wij op vakantie naar de Ardennen.
(Mijn man komt er inmiddels al ongeveer 44 jaar)
De eerste keer nog in een vakantiehuisje in Gouvy, maar daarna altijd in een oude boerderij in Ouren met de naam "Das Hous von Moses".

Moses

gedeelte van huis en schuur

Het kleine, prachtige dorpje ligt aan de rivier de Our en naast het drielandenpunt van België, Luxemburg en Duitsland en is aan alle kanten omgeven door bergen, bossen en heel veel natuur.

de waterval, in het dorp, van de Our
door de droogte is het nu maar een klein stroompje

foto van de brug in Ouren (2007)

Als je daar in de bossen bent hoor je ook enkel de geluiden van de natuur.
De rivier, de waterval, de wind door de bomen, vogels die fluiten, de roep van een roofvogel, muisjes of andere kleine diertjes die rondscharrelen....
Je komt regelmatig een paar reeën tegen, je ziet de omgewoelde plekken van zwijnen en als je geluk hebt kom je nog wel eens een eekhoorntje tegen.
Je ruikt ook de natuur....
Héérlijk!!!!

foto vanaf de George Wagner brücke

(foto is van vorig jaar)

George Wagner Brücke

ligt tegenover drielandenpunt

Helaas hadden ze daar ook last gehad van een warme en hele droge zomer, wat je ook op sommige plekken goed kon zien....
Hele stukken bos, vooral die op een berg staan, waren helemaal verdord en zelfs afgestorven.....
We hebben de rivier stand nog nooit zò laag gezien, er was zelfs een visverbod....

foto's genomen vanaf  en op de kruisberg

naast/achter het huis

via een hele route tot bovenop de berg

wordt de kruisiging van Jezus verbeeld

Voor ons, en ook voor onze dochters, voelt Ouren als ons tweede thuis.
Door ziekte en allerlei andere omstandigheden was het voor mij een groot aantal jaren niet mogelijk om naar Ouren op vakantie te gaan, dat voelde echt als een soort van heimwee....

Maar gelukkig is het sinds vorig jaar weer mogelijk en het voelt iedere keer weer als een heerlijk thuiskomen.

In de loop der jaren is ook daar de welvaart toegenomen en helaas zie je sommige prachtige plekjes veranderen met, niet altijd even fraaie, enorme huizenbouw....
Dat is wel jammer, want het karakteristieke beeld van de dorpjes gaat op die manier helemaal verloren.

onze buren

de St. Peterskirche

Gelukkig houden ze het in Ouren (nog) goed in de hand.

Tijdens deze heerlijke vakantie heb ik ook nog een beetje gewerkt aan mijn hexagonquilt.
Ik heb gepuzzeld, gewikt, gewogen, geprobeerd, uitgehaald en weer veranderd.....
Met andere woorden.....
Ik ben dus niet zoveel opgeschoten, maar heb weer wel een beetje zicht op hoe ik nu verder ga 😊

beetje puzzelen en weer veranderen

dit is nog voor de veranderingen

En als afsluiter zijn onze twee dochters ook nog gezellig een nacht en dagje geweest, om ook weer even heerlijk de sfeer op te snuiven en te beleven 💗






Groetjes en tot het volgende blogje!!!