Half inch hexjes

Vorig jaar ben ik begonnen met het maken van half inch hexagonbloemen, 
van stofjes die ik nog te liggen had, 
maar had eigenlijk nog geen idee wat ik er van ging maken.

Het was meer omdat het een makkelijk werkje was tijdens de vakantie.
Je hoeft er niet zo erg bij na te denken.

Maar op een gegeven moment ben ik toch een beetje gaan puzzelen en verzinnen.

Welke stofjes passen er nog meer bij, 
hoe ziet het er uit als ik het zus of zo aan elkaar zet,
wil ik een bestaand patroon volgen of verzin ik mijn eigen ontwerp?

Hieronder zie je hoe klein één hexagonnetje is......

En dan krijg ik zelfs ook weleens een moment van
"Waarom???"
Waarom volg ik niet gewoon een bestaand patroon, dat is toch veel makkelijker?

Maar ik vind het ook wel leuk en verrassend om iedere keer weer te ontdekken welke kant het opgaat.
Om pas tijdens het groeiproces van de quilt te zien hoe het patroon eruit gaat zien.

Deze indeling is inmiddels weer iets veranderd....

Op de foto hieronder zijn de laatste vorderingen te zien 😊

Ik ga snel mijn hexjes maar weer eens uit de mand pakken, want nu ik het zo zie, word ik toch wel nieuwsgierig naar de volgende ontwikkeling.








Groetjes en tot het volgende blogje!!!

Hoe doet een ander dat toch????

Ik had als voornemen om elke week een blogbericht te maken,
maar hoe en waarover???
Dat wordt toch nog een hele uitdaging.

Ik heb natuurlijk ook mijn andere blog Geef een beetje Liefde door  nog, waar ik over allerlei andere mooie dingen schrijf.

De afgelopen weken hebben mijn blog en handwerk werkzaamheden behoorlijk stil gelegen in verband met een gezichtsoperatie....
Ik ben geopereerd aan huidkanker ter grootte van 18 mm doorsnede en het zat ook behoorlijk diep. De tumor groeide aan de zijkant van mijn neus, daar waar je bril op steunt...
Dus ik had letterlijk en figuurlijk behoorlijk wat aan, op en in mijn hoofd.... 

En als je al chronisch ziek bent, heb je daardoor ook nog eens extra tijd en energie nodig om weer enigszins te herstellen.....

Maar het gaat nu weer de goede kant op, het behoorlijk grote litteken (soort grote winkelhaak) herstelt netjes en de kanker is voor dit moment weg, dus ik kijk weer positief vooruit ☀

Ik heb tussendoor nog wel aan een héél speciaal "For You With Love" hartje❤ gewerkt.

En het, met de hand, doorquilten van mijn Bloomquilt gaat ook nog steeds door.

 Dit is de achterkant van mijn quilt.

Het eind komt langzaam in zicht 🙌 🎉

Helaas ligt mijn hexagonquilt op dit moment even stil, maar ook daar zal ik binnenkort weer wel aan verder kunnen.




Ik kan nog best een paar blogjes vullen met al mijn quiltbezigheden, maar aangezien ik maar langzaam vorder met alles, heb ik over een paar weken misschien niets meer te vertellen of te laten zien.

Dus komt er tussendoor waarschijnlijk nog wel eens vaker een blogje over andere dingen die mij bezig houden.

Ach, ik denk maar zo, dat maakt het ook weer wat gevarieerder 😊






Groetjes en tot het volgende blogje!!!

"For You With Love" hartjes ♥

Omdat werken, vrijwilligerswerk of actief deelnemen aan het sociale leven niet meer lukt, voel je je toch snel een beetje buiten de maatschappij komen staan.
Maar je wilt altijd nog wel een beetje betrokken blijven bij de maatschappij, alleen dat is een hele klus als je lichamelijk niet meer mee kan doen en niet echt zichtbaar (voor anderen) meer bent.

Dus moet je zelf op de één of andere manier gaan verzinnen hoe je de leegte in gaat vullen....
En waarom zou je het dan niet met je hobby combineren....  

Een poosje geleden ben ik met een heel leuk, mooi en dankbaar projectje begonnen.

"For You With Love" hartjes 💗

Dat zijn handgemaakte hartjes, speciaal voor iemand die, op dat moment, wat extra steun, aandacht, liefde kan gebruiken.
Gewoon om te laten weten dat er ook andere mensen zijn die aan hen denken.

Inmiddels heb ik al behoorlijk wat hartjes gemaakt.

En ieder hartje is met heel veel ontroering en dankbaarheid ontvangen.

Je kan de hartjes ook terugvinden op mij andere blog
Geef een beetje Liefde door (klik hier)
en op mijn tweede instagramaccount
Geef een beetje Liefde door (klik hier)

Heb ik toch nog iets speciaals gecreëerd en het geeft daarnaast ook een fijn gevoel dat ik nog iets kan betekenen, al is het maar op kleine schaal, voor een ander....



Trouwens, op mijn andere blog Geef een beetje Liefde door (klik hier) kan je regelmatig een nieuw blogbericht lezen over kleine organisaties, stichtingen of acties die belangeloos iets doen voor een ander.

Heb je tips of organiseer of help jezelf mee bij een kleine organisatie, stichting of leuke actie en het kan wel wat extra aandacht gebruiken,
mail dan naar Geef een beetje Liefde door (klik hier) en misschien schrijf ik er een blogje over.






Groetjes en tot het volgende blogje!!!

Week tegen de eenzaamheid

27 september t/m 6 oktober 2018

Wat is eenzaamheid?

Iedereen voelt zich weleens eenzaam of alleen. Wat is eenzaamheid precies?

Eenzaamheid

Eenzaamheid is je niet verbonden voelen. Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen. Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst. Eenzaamheid gaat gepaard met kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en met lichamelijke of psychische klachten.


Eenzaamheid is een persoonlijke ervaring. De een heeft meer betekenisvolle relaties of een groter sociaal netwerk nodig dan de ander. Anderen kunnen moeilijk van buitenaf zien of je je eenzaam voelt. Zij zien lang niet altijd dat je ontevreden bent over je contact met je partner, vrienden, familie of andere mensen. Dat je het moeilijk vindt om relaties te verbeteren. Of zelfs de moed hebt opgegeven. Dit maakt eenzaamheid zo moeilijk in te schatten. Het is iets wat je alleen zelf kunt voelen.

Eenzaamheid is niet hetzelfde als alleen zijn 

Eenzaamheid kan iedereen overkomen

Er rust nog steeds een taboe op eenzaamheid. Alsof het een schande is dat het jou overkomt. Terwijl het iedereen kan overkomen. Daar hoef je je niet voor te schamen.

Emotionele eenzaamheid

Emotionele eenzaamheid treedt op als iemand een hechte, intieme band mist met één of meerdere personen. Meestal gaat het om de levenspartner. Er is een emotionele behoefte.

Sociale eenzaamheid

Sociale eenzaamheid draait om minder contact hebben met andere mensen dan je wenst. Denk aan het missen van vrienden, kennissen of collega’s. Het sociaal netwerk schiet tekort. Er is een sociale behoefte.

Minder meedoen in de samenleving

Eenzaamheid kan ertoe leiden dat je je terugtrekt. Omdat je weinig sociale contacten hebt, denk je dat anderen je niet leuk vinden. Waardoor je sociale gelegenheden uit de weg gaat. Of je weet niet wie je kan vragen om samen iets te ondernemen. Misschien heb je door je eenzaamheidsgevoelens simpelweg geen zin om de deur uit te gaan.

Eenzaamheid kan vele oorzaken hebben 

Contacten kunnen veranderen of verloren gaan door omstandigheden waarop je zelf weinig tot geen invloed hebt. Zoals ziekte, echtscheiding of het verlies van werk en inkomen. Aanleiding kan ook zijn het verdwijnen van traditionele sociale verbanden zoals kerk- en buurtgemeenschappen. Daarnaast spelen persoonlijke eigenschappen en je verwachtingen van je sociale contacten mee. Eenzaamheid kan een duidelijk aanwijsbare oorzaak hebben, maar ook komen door een opeenstapeling van factoren.

Foto's zijn van mijzelf,
maar de tekst komt van de site
www.eenzaam.nl

voor meer info kijk ook eens op
www.samentegeneenzaamheid.nl

Ga bij jezelf eens na,

• Hoe ga ik met mijn vriendschappen om? 
• Hoe vaak vergeet je niet iemand in je omgeving die niet zo zichtbaar meer is?

Ook ik heb een periode gehad waarin ik mij heel eenzaam voelde, zeker toen ik ziek thuis kwam te zitten en niet meer mee kon draaien in de maatschappij en het sociale leven.....
Terwijl ik toch mijn eigen fantastische gezin heb....
Ik miste (een) vriendin(nen) om mij heen, waar ik bij terecht kon, waar ik leuke dingen mee kon doen, die er echt voor mij zouden zijn als ik het moeilijk had (je wilt je gezin ook niet met nog meer verdriet en zorgen belasten)....

Tegenwoordig heeft iedereen het druk met het werk, social media, allerlei activiteiten waarvan ze vinden dat ze die niet kunnen missen, met........ vul het zelf maar in.....
Daardoor gaan veel mensen voorbij aan het echte contact....

Daarnaast hebben velen ook nog te maken met een vorm van mantelzorg, wat ook veel tijd in beslag neemt....

Maar dat alles neemt niet weg dat de maatschappij aan het veranderen is.
Het is toch allemaal veel individualistischer geworden....
En dat is heel jammer.....

Ik heb inmiddels geleerd om veel alleen, maar niet meer eenzaam te zijn.
Af en toe steek de eenzaamheid nog een beetje de kop op, vooral op momenten wanneer je er weer mee geconfronteerd wordt dat niemand tijd (of misschien wel geen zin) heeft om af te spreken....
Maar dan zoek ik gewoon even wat afleiding.....

Ik kan nu zeggen dat ik mij niet meer echt eenzaam voel, ook al ben ik veel alleen, want ik heb de beste persoon als gezelschap.
Mijzelf!!!💗






Groetjes en tot het volgende blogje!!!!

Natuur, rust en niks moeten =

Vakantie in Ouren!!!!

boven aanzicht Ouren

Het is voor mij niet meer vanzelfsprekend om zomaar even op vakantie te gaan....
Ik kan niet veel meer ondernemen, dus van alles bezichtigen en allerlei uitstapjes zitten er niet in tijdens een vakantie....
En de vakantie moet ook lang genoeg zijn om de eerste paar dagen bij te kunnen komen van de reis...

Onze vakantie is voor de meesten, vermoed ik, dan ook ongelofelijk saai, maar wij zijn al helemaal gelukkig dàt we nog op vakantie kunnen....


Al zolang wij samen zijn, en dat is alweer ruim 36 jaar, gaan wij op vakantie naar de Ardennen.
(Mijn man komt er inmiddels al ongeveer 44 jaar)
De eerste keer nog in een vakantiehuisje in Gouvy, maar daarna altijd in een oude boerderij in Ouren met de naam "Das Hous von Moses".

Moses

gedeelte van huis en schuur

Het kleine, prachtige dorpje ligt aan de rivier de Our en naast het drielandenpunt van België, Luxemburg en Duitsland en is aan alle kanten omgeven door bergen, bossen en heel veel natuur.

de waterval, in het dorp, van de Our
door de droogte is het nu maar een klein stroompje

foto van de brug in Ouren (2007)

Als je daar in de bossen bent hoor je ook enkel de geluiden van de natuur.
De rivier, de waterval, de wind door de bomen, vogels die fluiten, de roep van een roofvogel, muisjes of andere kleine diertjes die rondscharrelen....
Je komt regelmatig een paar reeën tegen, je ziet de omgewoelde plekken van zwijnen en als je geluk hebt kom je nog wel eens een eekhoorntje tegen.
Je ruikt ook de natuur....
Héérlijk!!!!

foto vanaf de George Wagner brücke

(foto is van vorig jaar)

George Wagner Brücke

ligt tegenover drielandenpunt

Helaas hadden ze daar ook last gehad van een warme en hele droge zomer, wat je ook op sommige plekken goed kon zien....
Hele stukken bos, vooral die op een berg staan, waren helemaal verdord en zelfs afgestorven.....
We hebben de rivier stand nog nooit zò laag gezien, er was zelfs een visverbod....

foto's genomen vanaf  en op de kruisberg

naast/achter het huis

via een hele route tot bovenop de berg

wordt de kruisiging van Jezus verbeeld

Voor ons, en ook voor onze dochters, voelt Ouren als ons tweede thuis.
Door ziekte en allerlei andere omstandigheden was het voor mij een groot aantal jaren niet mogelijk om naar Ouren op vakantie te gaan, dat voelde echt als een soort van heimwee....

Maar gelukkig is het sinds vorig jaar weer mogelijk en het voelt iedere keer weer als een heerlijk thuiskomen.

In de loop der jaren is ook daar de welvaart toegenomen en helaas zie je sommige prachtige plekjes veranderen met, niet altijd even fraaie, enorme huizenbouw....
Dat is wel jammer, want het karakteristieke beeld van de dorpjes gaat op die manier helemaal verloren.

onze buren

de St. Peterskirche

Gelukkig houden ze het in Ouren (nog) goed in de hand.

Tijdens deze heerlijke vakantie heb ik ook nog een beetje gewerkt aan mijn hexagonquilt.
Ik heb gepuzzeld, gewikt, gewogen, geprobeerd, uitgehaald en weer veranderd.....
Met andere woorden.....
Ik ben dus niet zoveel opgeschoten, maar heb weer wel een beetje zicht op hoe ik nu verder ga 😊

beetje puzzelen en weer veranderen

dit is nog voor de veranderingen

En als afsluiter zijn onze twee dochters ook nog gezellig een nacht en dagje geweest, om ook weer even heerlijk de sfeer op te snuiven en te beleven 💗






Groetjes en tot het volgende blogje!!!

"Here a Chick, there a Chick"

Anderhalf jaar geleden ben ik begonnen aan de super, superleuke quilt

"Here a Chick, there a Chick"

Ontworpen door Bonnie Sullivan  www.allthroughthenight.net (klik hier)


De quilt bestaat uit zes verschillende blokken met allemaal schattige kippentaferelen.
Je kan hem maken met wol of flanel, ik heb voor de flanelvariant gekozen.
Vooral ook omdat de stofjes zo leuk zijn en het zo net echte kippen lijken.

Je trekt de figuurtjes in spiegelbeeld eerst over op het beschermvelletje van je plak vlieseline
en knipt ze met een heel klein naadje uit.
Dan strijk je het figuurtje aan de achterzijde van de stof die je wilt gebruiken, zodat het blijft plakken.
Daarna knip je de figuurtjes heel netjes, zonder naad uit.

Als je alle figuurtjes voor je afbeelding zo gemaakt hebt,
haal je voorzichtig het beschermvelletje van de plakvlieseline af en leg je de figuurtjes in de goede positie op je blok.
Daarna leg je een natte doek heel voorzichtig, zodat er niets verschuift,  over je blok en strijkt de figuurtjes vast op je blok.
Nu zitten ze vastgeplakt en kan je ze vastnaaien met de steek die je zelf mooi vindt.
b.v. flanelsteek of juist onzichtbaar.

De blokken heb ik allemaal af, op de oogjes van de kippen na.
Ze moeten nu alleen nog met een smalle tussenbaan aan elkaar gezet worden en dan sandwichen.

Als de Bloomquilt klaar is mag de "Here a Chick, there a Chick" op mijn quiltring.

Al zal ik het doorquilten eenvoudig houden, denk ik, want de details van de blokken komen dan toch het mooiste uit, vind ik.

Groetjes en tot het volgende blogje!!